Dissociatie
Geschreven op 19 januari 2016 Wegzakken in een diepe vergetelheid. In een wereld waarin niets je kan raken of je pijn kan doen. Het is daar niet te warm of te koud en je hoeft daar helemaal niets. Je mag
Geschreven op 19 januari 2016 Wegzakken in een diepe vergetelheid. In een wereld waarin niets je kan raken of je pijn kan doen. Het is daar niet te warm of te koud en je hoeft daar helemaal niets. Je mag
Geschreven op 24 oktober 2014 Eén van de dingen die ik, als iemand met autisme, moeilijk kan, is dingen los kunnen laten. Er is hier de afgelopen week veel gebeurd en er spookt van alles door mijn hoofd. Gedachtes gaan
Geschreven op 15 mei 2014 Dit is mijn ervaringsverhaal dat ik voor de cursus ‘Werken met eigen ervaring’ op heb geschreven: “Vroeger dacht ik dat mijn beperkingen mijn grenzen waren.” Dat is een citaat van Loesje, maar wel heel erg
Geschreven op 14 april 2014 Als ik de deur achter mij dicht trek, word ik al zenuwachtig. Ik bevind me immers op straat en dat betekent dat ik wel eens andere mensen tegen zou kunnen komen. Negen van de tien
Geschreven op 7 april 2014 Een uur voor die tijd begint het al. Ik word zenuwachtig en ik krijg een knoop in mijn maag. Het is dan moeilijk om mijn draai nog te vinden. Waar ik mee bezig ben,
Geschreven op 24 maart 2014 Ik ben inmiddels alweer ruim drie weken met ontslag. Ik ben acht weken opgenomen geweest op de gesloten afdeling en vier weken op de open afdeling. Ik hoorde stemmen in mijn hoofd. Stemmen, die door
Geschreven op 27 februari 2014 Ik ben nu bijna twaalf weken opgenomen bij de GGZ. Ik denk dat ik dan wel een bescheiden mening mag geven over de kwaliteit van de maaltijden bij de GGZ. Soms zijn de warme maaltijden
Geschreven op 9 februari 2014 Afgelopen dinsdagochtend… Het gaat niet echt lekker met mij. Ik heb het gevoel dat ik meer stapjes achteruit zet dan vooruit. Als ik mijn crisissignaleringsplan erop na sla, staat daarin dat sporten helpt om de
Geschreven op 26 januari 2014 Zondagochtend… Er hangt een spanning op de afdeling. Een broeierige sfeer. Dat voel ik al als ik nog in bed lig, maar als ik om half 10 uit mijn bed kom, zie ik het ook
Geschreven op 18 januari 2014 Het is zaterdagochtend, bijna elf uur. Het is rustig op de afdeling. Het ontbijt is niet stipt om half negen, maar je kan in de loop van de ochtend gewoon een boterham maken. Ik zit